токой
Кыргызча
[түзөтүү]
Морфологиялык жана синтаксистик касиеттери
[түзөтүү]| Жөндөмө | жекелик | көптүк | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Атооч | токой | токойлор | ||||||||||||||||||
| Илик | токойдун | токойлордун | ||||||||||||||||||
| Барыш | токойго | токойлорго | ||||||||||||||||||
| Табыш | токойду | токойлорду | ||||||||||||||||||
| Жатыш | токойдо | токойлордо | ||||||||||||||||||
| Чыгыш | токойдон | токойлордон | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Зат атооч.
Мааниси
[түзөтүү]- аягы менен турган көп дарак, бак-дарак көп жана калың чыккан чоң аянт.
Моңголчо
[түзөтүү]
тугай (заросли кустарника часто смешанного с камышом по поймам рек речек по берегам озёр на болотистых местах);
толгон токой несметное число кого-чего-л.;
толгон токой жаман сөздөрүн жаадырып коё берди он обрушил несметное число бранных слов;
толгон токой каалгага баш багып жүрүп ал кишини да таптык заглядывая во многие и многие двери мы того человека тоже нашли.